Bliskim Wschodzie

Encyklopedia PWN

Palestyna, arab. Filasṭīn, gr. Palaistina, hebr. Pelisztim, Ziemia Święta,

kraina historyczna i geograficzna na Bliskim Wschodzie, nad Morzem Śródziemnym, w granicach Izraela i Autonomii Palestyńskiej.

antyczne prawa,

termin oznaczający porządki prawne staroż. ludów żyjących w basenie M. Śródziemnego (gł. Greków i Rzymian) oraz państw staroż. Bliskiego Wschodu.

Arabska Wiosna, Arabska Wiosna Ludów, Tunisami,

określenie kontestacji społecznej na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej 2010–13.

brązu epoka,

archeol. Według klasycznego podziału pradziejów, mającego źródła w XIX-wiecznej koncepcji duńskiego badacza Ch. Thomsena, epoka następująca po epoce kamienia a poprzedzająca epokę żelaza.

cykoria podróżnik, Cichorium intybus,

gatunek leczn., przem. i warzywnej rośliny z rodziny astrowatych (złożonych), rosnącej dziko w Europie, na Uralu, Bliskim Wschodzie, w północnej Afryce, zawleczonej także do innych części świata;

Liban. Gospodarka.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>